فهرست محتوا
به گزارش مستر مکانیک
موتور 1.9 لیتری دیزل سافاری تنها 89 اسب بخار قدرت و 146 پوند فوت داشت.
تاتا سافاری دردسرساز، جنرال موتورز با نوآوری دیوانه می شود، RS4 وحشیانه آئودی
مالکیت تاتا بر JLR باعث شده است که آن را به گرمی در بریتانیا مورد توجه قرار دهند – اهانتی را که شرکت هندی در اوایل دهه 2000 برای خود به ارمغان آورد، از حافظه حذف کرد.
دیتا در سال 1954 شروع به ساخت وسایل نقلیه تجاری کرد و به سرعت رشد کرد و بر آن بازار در هند تسلط یافت و به آن اعتماد به نفس داد تا در سال 1991 برای اولین بار با یک 4×4 به سمت خودروها راه پیدا کند.
در دهه 90، جایگاه مناسبی برای آفرودهای ارزان قیمت در اینجا وجود داشت و تاتا را متقاعد کرد تا سافاری جدید خود را صادر کند. با 3000 پوند پایین تر از دوو موسو ارزان تر، روی کاغذ جذاب به نظر می رسید.
اگرچه بدون درام از بار خارج شد، اما بعد از آن ناسالم به نظر می رسید، گیربکس آن به ویژه رنج می برد. روی آسفالت، به شدت کند بود، 0-60 مایل در ساعت 19 ثانیه طول کشید.
موتور 1.9 لیتری توربودیزل چهار آن یک موتور اثبات شده پژو بود، اما تنها 89 اسب بخار قدرت و 146 پوند فوت داشت در حالی که سافاری 2040 کیلوگرم وزن داشت.
به آرامی سوار می شد، اما اگر سعی می کردید سرعت را در پیچ ها حفظ کنید، به طرز نگران کننده ای فرو می رفت.
ترمزهای طبلی قدیمی برای عقب فقط شروع نگرانی های ایمنی ما بود: ABS و کیسه هوا وجود نداشتند و سرنشین عقب مرکزی فقط یک کمربند کمری داشت.
کیفیت نیز به همین ترتیب بد بود: تابلو به خوبی به هم چسبیده بود، شکاف ها ناهموار بود، پلاستیک ارزان قیمت ترکیبی از رنگ های عجیب بود و آینه های بال تقریباً با سرعت 70 مایل در ساعت می چرخیدند.
به طرز شگفت انگیزی، چند نفر در نهایت یک سافاری خریدند. تا سال 2005 در بریتانیا به فروش می رسید.
جنرال موتورز با نوآوری دیوانه می شود
جنرال موتورز در اوایل دهه 2000 از یک پچ بنفش خلاقانه لذت برد، زیرا متعهد شد در نوآوری خودرو به یک رهبر جهانی تبدیل شود.
همانطور که غول ایالات متحده پس از هزاره 10 خودروی مفهومی جسورانه را معرفی کرد، ما پرواز کردیم تا مهمترین آنها را امتحان کنیم.
جنرال موتورز پس از خرید نام تجاری نوظهور هامر از سازنده ماشین آلات نظامی AM General، یک مگا SUV کوچکتر و شیک تر ساخت که “محرمانه ترین رانندگی و حضور هیجان انگیز” در گروه پنج نفری ما بود.
ما امیدوار بودیم که H2 به این مفهوم “قابل توجه” وفادار بماند، و در واقع این کار را انجام داد و از سال 2002 فروش خوبی داشت. بعدی، پیش نمایشی از رقیب کلاس S مرسدس بنز کادیلاک، Imaj زاویه دار، با یک V8 سوپرشارژ و فضای داخلی مانند جت خصوصی.
DTS در نهایت در سال 2005 به فروش رفت، اما در حالی که به اندازه کافی راحت بود، بیشتر تأثیر بصری از بین رفت. Caddy دیگر ضعیف نشد، و خوشبختانه اینطور شد، زیرا این SSR بود – اساساً یک وانت دهه 1950 مدرن شده با موتور کوروت.
سبک لاکراس بیوک که کمتر بحث‌برانگیز بود، به معنای «تعریف تجملات یک برندی لعنتی خوب و یک سیگار غنی و ملایم» بود. متأسفانه، سالن تولید سال 2005 بیشتر بوربن سوزان و گنگ بود.
مایه شرمساری حتی پیش از لغو تولید پونتیاک پیرانا بود، این کراس کوپه-باگی-4×4 با هدف جوانان “یک انفجار مطلق برای رانندگی” بود.
جانشین بی رحم آئودی برای RS2
RS2 Avant ثابت کرد که اشتهای زیادی برای هات میله‌ها وجود دارد، بنابراین آئودی با جانشین خود تمام تلاش خود را کرد. آئودی RS4 که تقریباً هیچ چیز را با آئودی A4 به اشتراک نمی‌گذارد، ظاهری زیبا به خود گرفت و یک نسخه کوزوورث از موتور 2.7 لیتری V6 بنزینی ویژه آئودی با توربوهای بزرگ‌تر را دریافت کرد که در تمام طول مسیر از 2500 تا 6000 دور در دقیقه، 370 اسب بخار قدرت داشت.
پرتاب وحشیانه بود و ما در یک اتوبان به سرعت 174 مایل در ساعت رسیدیم. هندلینگ و فرمان آن روان و سریع بود و اعتماد به نفس را القا می کرد، اما در برابر فشار شدید واکنش نشان نمی داد و تعویض دنده آن ناقص بود. بنابراین یک ماشین راننده عالی نیست، اما سریعتر از BMW M3 و پورشه 911 توربو است.
جگوار تحت مالکیت فورد احیا شد
چشم انداز جگوار با آغاز دوره جدیدی در زمان فورد روشن به نظر می رسید. کلید این امر می تواند لیموزین کاملاً جدید XJ ‘X350’ باشد، که می بایست “با زیربناهای با تکنولوژی بالا” از جمله یک شاسی آلومینیومی سبک تر و در عین حال سفت تر و شاید حتی یک گزینه دیزلی باشد. همچنین یک خودروی اجرایی مبتنی بر فورد موندئو (X-Type) و یک رودستر (F-Type) در نظر گرفته شد. طراحی نیز مهم است، طرح دو نفره جدید یان کالوم و جولیان تامسون ترکیب ارزش های سنتی با نوآوری است. «نیو جگ» محبوب شد اما هرگز سودآور نبود و فورد در سال 2008 فروخت.
