به گزارش مستر مکانیک

مردان و زنان برای اولین نمایشگاه موتوری «مناسب» در تویلری هجوم آوردند

اولین نمایشگاه اتومبیل پاریس هیجان، خوش بینی، ترس و نفرت را به همراه دارد

فرانسه کشور پیشرو در سال های شکل گیری اتومبیلرانی بود. L’Automobile Club de France (ACF) در سال 1895 تشکیل شد، و تنها سه سال بعد محبوبیت خودروها به قدری افزایش یافت – حدود 2000 خودرو در جاده های فرانسه وجود داشت – که یکی از بنیانگذاران، ژول دو دیون فکر کرد که زمان برای یک نمایش فرا رسیده است. از آنها

به هر حال، د دیون در سال 1894 اولین مسابقه اتومبیلرانی جهان را با اتومبیلی که توسط شرکت خودش ساخته شده بود، برد. بنیانگذار L’Aéro-Club de France بود. و بعداً روزنامه ای را تأسیس کرد که تور دو فرانس را اختراع کرد و به عنوان نماینده مجلس انتخاب شد. و هنوز هم نام او اغلب در نام یک محور دیده می شود. کاملا مرد

مکان انتخابی Le Jardin des Tuileries – درست در مرکز پاریس، بین La Place de la Concorde و Louvre – بود و یک سقف موقت برپا شد. برای اطمینان از اینکه غرفه داران همگی چشم انداز جدی هستند، ماشین ها باید از قبل به طور مشاهدتی رانده می شدند.

انبوهی متشکل از 140000 نفر در نمایشگاه بین‌المللی اتومبیل‌ها شرکت کردند، جایی که می‌توانستند از 232 مدل از 77 تولیدکننده استفاده کنند.

گذراندن نمایشگاه شواهد قابل‌توجهی بر اعتبار صنعت جدید ارائه کرد و منابع موجود در مسیر اختراع، همانطور که در بسیاری از سیستم‌های جدید پیشرانه وسایل نقلیه نشان داده شده است، شواهد کافی از پیشرفت قابل توجهی بود که قرار است اتفاق بیفتد. در آینده اولیه، گفتیم.

“این در این سیستم های جدید بود [cars] که علاقه نمایش عمدتاً نهفته است. بدون شک برخی از آنها شایستگی بی تفاوتی داشتند و برخی دیگر کاملاً غیر عملی بودند، اما در میان آنها ابزارهای مبتکرانه و جالب بسیاری وجود داشت که ممکن بود به حساب عالی تبدیل شوند.

طبیعتاً یکی از بزرگترین غرفه ها De Dion-Bouton’s بود که نه تنها سه چرخه ها و اتومبیل های موتوردار خود را به نمایش می گذاشت، بلکه یک omnibus 20 صندلی را نیز به نمایش می گذاشت که پیشرانه بخار آن می توانست 50 اسب بخار قدرت تولید کند.

در شرایط مساوی Panhard et Levassor با 12 وسیله نقلیه از انواع مختلف بود. ما گفتیم: «کار کالسکه به زیبایی تمام شد، و وسایل نقلیه به شکلی مجلل روکش شده بودند – در واقع، بیشتر از چیزی که در وسایل نقلیه اسبی به آن عادت کرده اند.

پژو شش وسیله نقلیه با طراحی زیبا و همچنین کابینی را که خود را به خوبی در [preceding] با نظم دویدن و سرعت آن آزمایش می شود.

آزمایش جاده‌های عمومی تاکسی‌های باتری‌دار – که ثابت کرد بردی تا 100 کیلومتر دارند – همچنین شامل تاکسی‌های ساخته شده توسط متخصصان محلی خودروهای برقی Jeantaud و Kriéger بود، که اولی جایزه 1000 فرانک (حدود 8000 پوند امروز) را برای بهترین دو نفره

دیگر شرکت‌های حاضر که در توسعه سریع صنعت خودروسازی قابل توجه بودند عبارتند از: بنز (از طریق شرکت فرانسوی ریچارد)، بولی، دلهای، لورن-دیتریش و مورس.

چندین نفر موفق به فروش در سالن شدند، از جمله به یکی دیگر از بنیانگذاران ACF، اتین ون زویلن ون نایولت، که در سال 1904 اولین رئیس FIA شد. با این حال، “مردم به هر نوآوری با بی اعتمادی نگاه می کنند”، بنابراین بسیاری بودند که اصلاً در مورد وسایل نقلیه موتوری هیجان زده نبودند.

رئیس‌جمهور فرانسه، فلیکس فور، قبل از اینکه با کالسکه اسب‌کشی به خانه برود (برخلاف خانواده‌های سلطنتی بریتانیایی که زودتر به فرزندخواندگی می‌رفتند) آشکارا در مورد آینده آنها در هنگام افتتاح نمایش تردید داشت.

و به طور جدی تر، در بین پاریسی ها درباره ثروتمندان «بی خیال مسابقه» (و نه بی دلیل) «ناراحتی» وجود داشت، خودروهایی که در زمانی که محدودیت سرعت در پاریس 7 مایل بر ساعت بود، قادر به سرعت هشداردهنده 30 مایل در ساعت بودند.

حتی برخی به رئیس پلیس نامه فرستادند که اگر اقدامی نمی‌کند، خودشان کاری می‌کنند: با هفت تیر به ماشین‌ها شلیک کنند! بلندترین صدا هوگ لو روکس بود – از قضا یک سفرنامه نویس و شاید شگفت آور نه یک کهنه سرباز انقلاب، بلکه فقط 37 سال داشت. او ادعا کرد که «خودش یک آهن تیراندازی فراهم کرده است که قصد دارد با آن استفاده کند.[ed] تا در اولین فرصت وارد تجارت باتوی خودرو شوید.

ما به لو رو به خاطر فرار باریکش از جراحت توسط «یک مرد موتوری خشمگین» تبریک گفتیم و مجدداً مخالفت خود را با رانندگی عجولانه تأیید کردیم، اما سعی کردیم به او هشدار دهیم که «گلوله گلوله را درمان می‌کند».

ما امیدواریم که عصبانیت او توسط فرانسه که به طور خاص در سال 1899 قانون گذاری برای خودروها را آغاز کرده بود، فروکش کرده باشد. در غیر این صورت، او مطمئناً به جرم قتل گیوتین می شد، زیرا نفوذ صنعت خودروی فرانسه پس از آن به طور تصاعدی افزایش یافت، و با انتقال نمایشگاه پاریس به بزرگ جدید و باشکوه در سال 1901. و تولید سالانه به 35000 تا سال 1908 رسید