من می خواهم مسئولیت کیفری مرتبط با یک حادثه رانندگی را در نظر بگیرم.
برخی از تصادفات می توانند عواقب جدی داشته باشند، به ویژه زمانی که فردی مجروح یا کشته شود، و احتمال اتهام جنایی بیشتر است. اتهامات احتمالی زیر عبارتند از:
- رانندگی خطرناک منجر به مرگ: حداکثر 10 سال حبس
- رانندگی خطرناک تشدید کننده منجر به مرگ: حداکثر 14 سال حبس
- رانندگی خطرناک باعث صدمه شدید بدنی (GBH): حداکثر 7 سال حبس
- رانندگی خطرناک تشدید کننده باعث GBH: حداکثر 11 سال حبس
- رانندگی سهل انگاری منجر به فوت: حداکثر 18 ماه حبس
- رانندگی سهل انگاری باعث GBH: حداکثر 9 ماه حبس
- نحوه رانندگی خطرناک است
- سهل انگاری در رانندگی
اکثر افرادی که تصادف می کنند در جایی که مقصر هستند حداقل اتهام رانندگی سهل انگاری را تجربه می کنند. من برای مشتریانی که تصادفاتی داشته‌اند که در آن مسافران، سرنشینان یا عابران پیاده‌شان بریدگی‌های عمیق، شکستگی استخوان‌ها یا حتی فوت کرده‌اند و سوار/راننده متهم شده‌اند، اقدام کرده‌ام.
در مورد مرگ یا جراحت جدی در اثر محکومیت، امکان واقعی حبس وجود دارد. عموماً در صورت وقوع فوت و تقصیر، اعم از اینکه رانندگی عمدی باشد یا از روی بی توجهی، پلیس احتمالاً جرم را متهم کرده و تشخیص گناه یا بی گناهی را به دادگاه واگذار می کند.
در بسیاری از موارد، پس از یک پرونده دادگاه طولانی، آنها تبرئه شده اند یا با اتهام کمتری مجرم شناخته شده اند و از زندانی شدن اجتناب می کنند.
مشکل در این موارد و هزینه آن نیاز به شواهد علمی است به خصوص اگر شاهدی وجود نداشته باشد. یک مورد خاص به ذهنم می رسد. اواخر یک روز عصر، یک سوار و یک سرنشین در کنار سواحل شمالی سیدنی سوار شدند.
یک راننده تاکسی که در جهت مخالف حرکت می کرد، گفت که دوچرخه را ندیده است، نه اینکه حواسش به این باشد، اما آن را شنیده است و از آنجایی که یک اگزوز پر سر و صدا داشت، حتما سریع می رفت. او جرقه هایی را در آینه دید عقب خود دید که دوچرخه به خاکریز برخورد کرد. بالگرد از بالا به درختی افتاده بود.
بدن سوارکار از بالا به پایین شکسته شد و نحوه زنده ماندن او از ماه‌های کما، بستری شدن در بیمارستان و سال‌ها عمل جراحی و توانبخشی گواهی بر قدرت شخصیت و اراده او بود.
متأسفانه سرنشین وی در محل جان باخت. علت این حادثه نامشخص بود، اما به دلیل فوت یک نفر متهم اعلام شد. اگر مجرم شناخته شود او را زندانی می کنند. او نه تنها در حال بهبودی از جراحات فاجعه بار بود و با این واقعیت که دوستش فوت کرده بود، او اکنون تمام استرس یک پرونده دادگاه را داشت که ممکن بود حداقل یک سال طول بکشد.
هیچ کس تصادف را ندیده بود، سواری که از ناحیه سر آسیب دیده بود، اصلاً از این رویداد یادی نداشت. حزب دموکراتیک خلق که تحت فشار خانواده و جیب های عمیق به عنوان یک نهاد دولتی بود، مدام گزارش ها و تئوری های کارشناسی را مطرح می کرد که باید با آن مقابله می شد.
علاوه بر این، ما مجبور شدیم با اظهارات شاهدان افرادی مقابله کنیم که دوچرخه‌ای را در چند کیلومتری محل تصادف در حال چرخیدن با چرخ دیده بودند. در جاده‌ای که دوچرخه‌های زیادی از آن استفاده می‌کنند، هیچ‌کس نمی‌تواند دوچرخه را به‌عنوان دوچرخه تشخیص دهد را دوچرخه
چند ساعت پس از تصادف به محل حادثه رسیدم و موفق شدم از صحنه و آوار باقی مانده از دوچرخه عکس بگیرم.
دلایل جعلی مختلفی توسط دادستان مطرح شد:
1. از آنجایی که شعاع منحنی به حدی بود که دوچرخه می توانست با سرعتی قابل توجهی بیشتر از حد مجاز دور منحنی حرکت کند، دوچرخه سوار باید سریعتر از سرعت فرضی حرکت می کرد.
کارشناسان ما حداکثر سرعت بالقوه ای را که می توان در پیچ می توان با آن بسیار کمتر طی کرد، ارزیابی کردند. در ادامه حادثه قبل از پیچ رخ داد. آنها همچنین فرض کردند که یک علامت در جاده یک علامت انحراف است و بنابراین دوچرخه با سرعت خاصی حرکت می کند. باز هم توسط کارشناس ما به طور مثبت رد شد.
2. پلیس حاضر روی چیزی که از دوچرخه باقی مانده بود ایستاد و از میان دنده ها به پایین کلیک کرد، سپس گفت که در دنده چهارم است و چون دور سنج آنالوگ روی 7000 دور در دقیقه بود با سرعت مشخصی حرکت می کرد.
این در نظر نگرفت که او یک تعویض دنده با الگوی معکوس داشت و ابزارهای آنالوگ می توانند در اثر ضربه بپرند و یخ بزنند.
3. بقایای دوچرخه توسط پلیس نگهداری شد و با حضور کارشناس در ایستگاه، بررسی پزشکی قانونی سیم کلاچ احتمال این را نشان داد که با کشیدن کلاچ و تعویض دنده، شکسته شده و چرخ عقب را برای لحظه ای قفل کرده است.
این باعث از دست دادن کنترل شد و از آنجایی که سرنشین بالاتر از سوار با نگه داشتن محدود نشسته بود، او را از سمت بالا به درخت برخورد کرد. بر این اساس ممکن است تصادف ناشی از نقص مکانیکی ناگهانی باشد و ارتباطی با نحوه سواری نداشته باشد.
4. دادستان تلاش کرد تا استدلال کند که دوچرخه از جاده خارج شده و از یک خاکریز بالا رفته است که در آن پیل پیدا شده است، زیرا روی درختی یک نقطه سیاه وجود داشته و دوچرخه سیاه بوده است.
همانطور که در عرض چند ساعت منطقه را بررسی کرده بودم و خاکریز را بررسی کرده بودم، مشخص بود که علامت سیاه روی درخت رنگ نیست. ثانیاً آنها به آوارهایی که به نظر می رسید در بالای خاکریز قرار دارند، تکیه کردند، که ما متوجه شدیم که متعلق به دوچرخه نیست.
با این حال، هر بار که تئوری DPP را در مورد چگونگی وقوع حادثه رد می‌کردیم، یک متخصص جدید با هزینه بیشتری دریافت می‌کردند. سپس چندین روز در دادگاه محلی یک دادرسی انجام دادیم و قاضی دادگاه محلی با اظهارات تند علیه دادستان و تعیین هزینه ها، پرونده دادستان را رد کرد.
به همین ترتیب، من موردی داشتم که راننده یک کامیون B دوبله، با دو خودروی پلیس که در مسیری که او در آن تردد می کرد در آزادراه ساکن بودند، برخورد کرد و منجر به مرگ فردی شد که در کنار کامیون یدک کش ایستاده بود. او به اتهام رانندگی خطرناک منجر به مرگ و سهل انگاری منجر به فوت متهم شد که ما از آن دفاع کردیم.
مشخص شد که پلیس به رانندگانی که در حال نزدیک شدن به خط مسدود شده بودند، علیرغم شواهدی مبنی بر نزدیک شدن به اشتباه از سایر وسایل نقلیه که در آن خط حرکت می کردند، به اندازه کافی هشدار نداده است.
هنگامی که خودروی دوم پلیس پشت خودروی اول ایستاد و مأموران در خودرو ماندند، گروهبان به سمت آنها آمد و به آنها توصیه کرد که از آنجا خارج شوند.
با این حال، علیرغم آگاهی از خطر، افسر یا وسیله نقلیه پلیس را برای هشدار به ترافیک نزدیک به بزرگراه نفرستادند. مشتری من کمتر از حد مجاز سرعت حرکت می کرد و زمانی که وسیله نقلیه او یک منحنی سراشیبی گسترده را دور زد و متوجه شد که آنها در مسیر خود هستند، به دلیل کامیون دیگری که در لاین بیرونی بود، نمی توانست به سمت راست حرکت کند. علیرغم ترمز شدید، او با خودروهای پلیس برخورد کرد.
شواهد علمی که ما به دست آوردیم نشان داد که هیچ چیز خطرناکی در نحوه رانندگی مشتری ما وجود ندارد. متعاقباً دادستانی اتهام رانندگی خطرناک را پس گرفت.
نکته ای که من به آن اشاره می کنم این است که بررسی دقیق اولیه همه چیز است و پرش به مفروضات ساده خطرناک است. اگر صبر کنید تا شارژ شوید، که ممکن است ماه‌ها بعد باشد، ممکن است منطقه تغییر کرده باشد. جاده ممکن است تغییر کرده باشد، درختچه های اطراف که ممکن است دید شما را مسدود کرده باشد، ممکن است دیگر آنجا نباشند و علائم سیاه روی درختان نیز ممکن است از بین رفته باشند.
ثانیاً، صرفاً به این دلیل که کنترل وسیله نقلیه موتوری خود را از دست می دهید، لزوماً به این معنی نیست که شما به طور خطرناک یا سهل انگاری رانندگی کرده اید.
سرانجام، خانمی به من نزدیک شد که به دلیل رانندگی خطرناک که منجر به مرگ شده بود، مجرم شناخته شده بود. او گروه دیگری از وکلای دادگستری را برای او در جلسه دادرسی داشت، اما پس از احراز گناه، به من مراجعه کرد تا پرونده را بررسی کنم و برای او در حکم یا تجدیدنظر اقدام کنم.
حقایق قبل از تأثیر غیرقابل توجه بودند. یک بعدازظهر آفتابی بود، و او در نزدیکترین خط به حاشیه یک جاده اصلی چهار بانده با دو لاین در هر طرف رانندگی می کرد. او از یک دوربرگردان بزرگ عبور کرده بود و در خروجی دوربرگردان 70 متر قبل از برخورد در آن خط ادامه داد.
تقریباً در همان زمان، یک خانم 80 ساله از اتوبوسی در سمت مقابل جاده پیاده شده بود و تصمیم گرفت در همان نقطه از جاده شلوغ عبور کند تا بدون استفاده از گذرگاه عابر پیاده 100 متری عقب تر به خانه خود برسد. جاده.
اکنون تمام شواهد علمی و غیره از سوی دادستانی و دفاعی را در نظر داشته باشید که نشان می‌دهد موکل من سرعت نداشت، در واقع او با سرعت مجاز (50.3 کیلومتر در ساعت در منطقه 60 کیلومتر در ساعت) حرکت می‌کرد. او نامنظم رانندگی نمی کرد، تغییر مسیر نداده بود، مواد مخدر یا مشروبات الکلی در کار نبود، مشکل استفاده از تلفن همراه (در واقع موبایلش در جیبش بود) و وسیله نقلیه اش به صورت مکانیکی سالم بود.
بانوی سالخورده هنگام عبور از چهار خط از سه خط عبور کرد و سپس در لاین چهار جلوی موکلم رفت و ضربه ای رخ داد. بانوی سالخورده در بیمارستان فوت کرد.
این سوال وجود داشت که آیا او باید بانوی مسن را در حال عبور می دید و 5 تا 6 ثانیه فرصت داشت تا متوجه خطر شود و واکنش نشان دهد؟ با این حال چند بار متوجه عابر پیاده نشده ایم؟ یا حتی با توجه به عبور مردم از طرف مقابل جاده در حالی که ما در حال رانندگی هستیم، انتظار داشتیم که در نیمه راه توقف کنند و وارد ترافیک مقابل نشوند؟ مسئولیت عابر پیاده برای ایمنی خود کجاست؟
اتهامی پشتیبان مبنی بر سهل انگاری در رانندگی که باعث مرگ شده بود وجود داشت و وکلای سابق موکلم آماده بودند که در این مورد اعتراف کنند. اما این مورد از سوی دادستانی پذیرفته نشد. پرونده ادامه پیدا کرد و در کمال تعجب قاضی او را به دلیل رانندگی خطرناک که منجر به مرگ می شد مجرم تشخیص داد.
در حالی که رانندگی خطرناک معمولاً شامل اعمال عمدی یا بی احتیاطی است، به نظر می رسد که اکنون اعمال کاملاً بی گناه و سهوی را وارد قلمرو می کند.
با وجود اینکه موکل من شخصیت خوبی داشت و در 40 سال رانندگی تنها دو تخلف داشت، او با حداکثر ده سال زندان مواجه بود. با این حال، در زمان محکومیت ما موفق شدیم او را از زندان دور نگه داریم.
در سال‌ها تجربه‌ام در تحقیق و دفاع از پرونده‌های مرگ یا جراحت‌های جدی، عنصری که ناعادلانه است این است که وکلای مدافع و دادستان ماه‌ها را صرف تجزیه و تحلیل تصادفی می‌کنند که ممکن است تنها یک ثانیه طول بکشد تا اتفاق بیفتد و راننده/سوار واکنش نشان دهد.
فکر نکنید هر چقدر هم که مراقب باشید این اتفاق نمی تواند برای شما بیفتد. من مجبور شدم از بسیاری از افرادی که آن روز صبح سوار ماشین یا دوچرخه خود شدند، حتی یک لحظه هم فکر نکردند که این اتفاق برای آنها خواهد افتاد، دفاع کنم.
مقاله ای که نوشته شده فقط برای اطلاع و علاقه شماست و فقط بر اساس قانون نیو ساوت ولز است. در نظر گرفته شده است که جامع باشد، و به عنوان مشاوره حقوقی به حساب نمی آید و نباید به آن استناد کرد.
لطفاً توجه داشته باشید که هر موردی متفاوت است و مواردی که من مطرح می‌کنم ممکن است مربوط به وضعیت شما نباشد، اما ممکن است کاربرد کلی داشته باشد و شما باید به دنبال مشاوره خاص متناسب با شرایط خود باشید. همچنین اگر گیج شده باشد یا توضیح بخواهم با کمال میل با هر کسی تلفنی صحبت خواهم کرد.
بیشتر: با سرعت زیاد دستگیر شده اید؟ استدلال های دفاعی از یک وکیل راهنمایی و رانندگی
بیشتر: اگر در نیوساوت ولز به دلیل سرعت غیرمجاز جلوی شما را گرفتند، چه کاری باید انجام دهید
