به گزارش مستر مکانیک
لمانز امسال بسیار رقابتی و سرگرم کننده بود، اما باعث شد گزارشگر ما با احساسات متفاوتی روبرو شود.
صدمین سالگرد مسابقات 24 ساعته Le Mans یک ماجرای جذاب بود که یکی از بهترین مسابقات سال‌ها را انجام داد – و اولین پیروزی واقعی فراری از سال 1965 به‌عنوان یک افسانه بود. اما همچنین رویدادی بود که احساسات متفاوتی در من ایجاد کرد.
این یک ماجرای بسیار رقابتی و سرگرم کننده نیز بود: در مراحل اولیه، مدعیان برتر با شدتی شبیه به یک مسابقه اتومبیلرانی تور می جنگیدند. رگبارهای بارانی بود که باعث هرج و مرج و تصادفات و حوادث زنجیره ای شد.
بهتر از آن، نبرد طولانی مدت برای پیروزی بین فراری 499P جیمز کالادو، آنتونیو جیویناتزی و الساندرو پیر گویدی و پیشرو تویوتا واقعاً حل نشد تا زمانی که ریو هیراکاوا ترمزهای GR010 هیبریدی را که با سباستین بومی مشترک داشت، قفل کرد. برندون هارتلی و در 90 دقیقه مانده به پایان به سد آرنیج رفت.
در حالی که دیدن پیروزی فراری با توجه به سرفصل‌هایی که ایجاد می‌کند بسیار عالی بود، اما احساس نکردن تویوتا سخت بود که در سال‌های اخیر در حالی که هیچ سازنده دیگری از لمانز حمایت نمی‌کرد، بسیار کار کرد و برای مبارزه با آن فاسد شده است. بالاخره گرفت
و چه دعوای هنگامی که هیراکاوا پس از بیش از 22 ساعت مسابقه به سمت بالا سر خورد، دو ماشین برتر کمتر از 20 ثانیه از هم جدا شدند. قدرت در عمق نیز وجود داشت: کادیلاک قوی بود، پژو یک چالش غافلگیرکننده را به راه انداخت و رقبای پورشه سریع بودند.
به تمام معنا، موفقیت بزرگی بود – و تولیدکنندگان بیشتری در سال آینده تولید خواهند شد. اما یک سوال طولانی وجود دارد که من نمی توانم کاملاً از آن سر بزنم: مسابقه چقدر “واقعی” بود؟
نارضایتی هایی در مورد قوانین تعادل عملکرد (BoP) وجود دارد که اکنون در بخش برتر هایپرکارها برای اطمینان از برابری بین خودروها استفاده می شود. نکته قابل توجه این است که تویوتا در زمان مسابقه با وزن اضافی مواجه شد. آیا این تفاوت را ایجاد کرد؟
از منظر خالصانه، به راحتی نمی نشیند. به نظر می رسد تیم هایی که بهترین کار را انجام می دهند باید پاداش بگیرند، نه جریمه. اما باز هم این قوانین هستند. همه تیم‌ها با آنها ثبت‌نام کردند – و هجوم تولیدکنندگان به لمانز در سال جاری تا حدی به این دلیل بود که قوانین BoP باید تضمین کند که آنها می‌توانند رقابتی باشند.
یکی دیگر از موارد اختلاف، قوانین پیچیده خودروهای ایمنی جدید بود که از مسابقات اتومبیلرانی اسپورت آمریکایی وارد شده بود، که به جمع‌آوری زمین و حفظ شرایط سخت‌تر از آنچه در غیر این صورت بود، کمک می‌کرد. به نظر می رسید که این با شهرت لمانز به عنوان یک مسابقه ورزشی ناب نیز مغایرت داشته باشد.
که همه من را کمی درگیر می کند. لمانز امسال یک مسابقه عالی بود، که در مسیر توسط سازندگان تصمیم گرفته شد که یکدیگر را کاملاً به حداکثر برسانند. بدون در نظر گرفتن حق و نادرستی BoP، تیم ها می دانستند که در شروع مسابقه کجا ایستاده اند. و پیروزی در لمانز به ندرت به معنای سریعترین بودن است.
با این حال، آیا این یک مسابقه ورزشی ناب، به شیوه سنتی لمانز بود؟ منمتر مطمئن نیستم. با توجه به اینکه چقدر سرگرم کننده بود این مهم است؟ منمتر در مورد آن نیز مطمئن نیستم من دوست دارم نظرات شما را بشنوم.
